Welkom in het reservaat!
Van de week zat ik met een ouder aan tafel die het volgende zei: “Ik wil dat mijn hoogbegaafde zoon naar een reguliere school gaat, want dan is hij goed voorbereid op de echte wereld!” Als ik zou moeten tellen hoe vaak ik leerkrachten en ouders dit heb horen zeggen, ben ik morgen nog niet klaar. Het is één van de opmerkingen over hoogbegaafden waar ik zoveel vraagtekens bij plaats, dat deze ouder nog even niet van mij af was.
Enkele jaren geleden zei een leerkracht over voltijds hoogbegaafdenonderwijs tegen mij: “Je stopt zo’n kind toch niet in zo’n reservaat?”
MAAR! Wat is dan een reservaat? De Dikke van Dale omschrijft het als een gebied dat van overheidswege wordt beschermd om er de planten- en dierenwereld, de oorspronkelijke bevolking of het landschap in natuurlijke staat te bewaren.
De zin die mij meteen triggert is: in natuurlijke staat bewaren. Hoeveel hoogbegaafde leerlingen lopen vast in regulier onderwijs bij een gebrek aan ontwikkelingsgelijken? Hoeveel hoogbegaafde leerlingen passen zich dag in dag uit aan om niet uit de toon te vallen? Alsof je een ijsbeer in Afrika zet en zegt: “Wen jij maar aan de echte wereld!” Zou hij daar nu echt gelukkig van worden? Precies!
Nee hoor, ik juich reservaten van harte toe. En ik ben niet de enige. Zo is er in het Gaasterlandse Wyldemerk een libellenreservaat, waar 34 soorten leven, waaronder zeer zeldzame! En zo zijn er voltijds hoogbegaafdenvoorzieningen voor hoogbegaafde leerlingen die op tal van vlakken van elkaar kunnen verschillen, maar daar wel peers kunnen ontmoeten en zichzelf kunnen zijn. Dat is namelijk wat ze als volwassene zelf kunnen regelen; dan zoeken ze een werkomgeving en vrienden die bij hen passen. Waarom regelen wij dat dan nu niet voor hen, nu ze zo afhankelijk van ons zijn? De andere kinderen hebben toch ook de mogelijkheid bij hun ontwikkelingsgelijken te zijn? Pas dan leren kinderen op een constructieve wijze samenwerken, elkaars ideeën te waarderen en kunnen zij zich spiegelen.
Nog één kanttekening: natuurlijk zijn er ook reguliere scholen waar wel peers te vinden zijn, maar vraag dan wel even bij inschrijving of die in dezelfde groep zitten, want op sommige scholen is het zoeken naar een speld in een hooiberg! Daarnaast is een passend aanbod natuurlijk een vereiste.